In 1998 werd een nieuwe rondweg aangelegd aan de noordkant van de bebouwde kom van Tilburg. Genoemd naar de voormalige Tilburgse burgemeester Becht, die – ironie van de eigentijdse geschiedenis – vanwege zijn rigoureuze stadsvernieuwingsbeleid zo’n vijfendertig jaar daarvóór de bijnaam Cees de Sloper had gekregen.

Kosten noch moeite werden gespaard. De nieuwe weg was geprojecteerd op een verhoogd tracé, waarmee gelijkvloerse kruisingen konden worden vermeden. Maar aangekomen bij de Oisterwijksebaan was deze de gemeente Tilburg geen tunnel onder de nieuwe rondweg waard en werd ze pardoes opgeknipt in twee doodlopende Oisterwijksebanen.

Let wel: we hebben het hier niet over een onbetekenend achterafsteegje. Het is toevallig wel de historische verbinding tussen de vroegere zusterdorpen Tilburg en Oisterwijk, tevens schakel in de landroute van het bloeiende laatmiddeleeuwse Brugge en Antwerpen naar de Hanzesteden in Noord-Duitsland, motor van de vooruitgang in West-Europa. Een status die de Burgemeester Bechtweg nooit zal krijgen.

Het Marikenpad wordt ter plaatse omgeleid.